EHYA[ər.] klas. Vücuda gətirmə, canlandırma, bərpaetmə. □ Ehya etmək (qılmaq) canlandırmaq, bərpa etmək, vücuda gətirmək. Ehya qılur əgərçi dəmin, ey sənəm; Xəlvət nişinə şahidü şəmü şəkər gərək. Nəsimi. O, Səfəvilər dövrünün, Şeyx Səfinin səltənətinin nüfuz və ehtiramını ehya etmək istəyir. Ə.Haqverdiyev. Bir də Zeybək qızını xatırladı, zehnində onun məhzun baxışını ehya etdi. Çəmənzəminli.
Paylaşın - Hamı bilsin
|