HACƏTis. [ər.] 1. Ehtiyac, lüzum. Bu qədər söhbətə nə hacət. Təfərrüata hacət yoxdur. - Yox, yazmaram! Amma hələ qoy yazım; Hacət olsa, bundan beləyazmaram. M.Ə.Sabir. Uzün gördü şeyda könül məst oldu; Nə hacət ki, həşr olunca ayinə. M.V.Vidadi.
2. dan. Alət, karastı; silah. Paylaşın - Hamı bilsin
|