HAL-ƏHVALis. [ər.] Vəziyyət, əhval.
□□ Hal-əhval tutmaq (soruşmaq) - b a x əhval tutmaq (soruşmaq) (“əhval”da). [Şeyx] hal-əhval tutub, bardaş qurdu. Qantəmir. Nəcəfalı yaxınlaşıb [katibə] salam verdi, əl tutub, hal-əhval soruşdu. B.Bayramov. Paylaşın - Hamı bilsin
|