İzahlı lüğət

HAMAN [fars.] 1. Göz önündə olmayan və ya uzaqda olan bir şeyi və ya şəxsi göstərmək üçün işlədilən əvəzlik - o, özü. Haman kitab. Haman oğlan. - Haman gündən işə başladım. Qantəmir. Haman qız bütün səyahətçilərin qəlbini özünə məftun etmişdi. M.S.Ordubadi. 2. zərf Əlüstü, dərhal, o saat, tez. Aradan keçmədi bir öylə zaman; Bu dönüş Gülnazı sarsıtdı haman. M.Müşfiq. [Ceyniz:] Qardaşımın sözləri bir ox olaraq atamın ürəyinə sancıldı, haman bağırdı. Çəmənzəminli. haman-hamanbax haman 2-ci mənada. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!