İzahlı lüğət

HASAR is. [ər.] 1. Daşdan, kərpicdən və s.-dən tikilən hasar; barı, sədd. Bağın hasarı. Hasardan aşmaq. - Böyük bir qala var, dörd yanı hasar; Daşında paslanmış əski yazılar. S.Vurğun. Arxa tərəfdən taxta hasarın kiçik qapısı vardı. Q.İlkin. □ Hasar çəkmək divar tikmək, barı çəkmək, hasarlamaq. Bağın ətrafına hasar çəkmək. // məc. Bir şeyin birləşməsinə, yaxınlaşmasına mane olan şey; maneə, sədd. □ Hasar çəkmək - mane olmaq, maneə yaratmaq. Sorağını alsam elə bu gün sənin uzaqlardan; Məhəbbətə hasar çəkməz nə ayrılıq, nə də zaman. S.Vurğun. Hasarı, çəpəri xatırladan adam, ya şeylər sırası. Yolun o tay-bu tayında hasar təşkil edən dilənçilər, kor və əlillər... sədəqə diləyirdilər. Çəmənzəminli. Heyət üzvləri dəmir və polad silahlardan düzəlmiş hasarın içərisi ilə keçib Atabəy bağına gedirdi(lər). M.S.Ordubadi. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!