HƏQARƏT[ər.] 1. is. Hörmətsizlik, sayğısızlıq, alçaqlıq, təhqir; alçaldıcı, heysiyyətə, mənliyə toxunan hərəkət, söz və s. Xan buyuran qulluqlarda qaim ol; Gör düşmənə nə həqarət eylərsən. M.V.Vidadi.
2. Həqarətlə şəklində zərf - alçaq nəzərlə, yuxarıdan-aşağı, saymazyana, nifrətlə. Nə baxmaqdır mənə, ay müddəi, çeşmihəqarətlə? S.Ə.Şirvani. Paylaşın - Hamı bilsin
|