HƏYƏCANLI sif. 1. Həyəcan keçirən, həyəcan duyan, əsəbi, əsəbiyyət halında olan, coşmuş. Məhərrəm bütün ömründə bu qədər həyəcanlı olmamışdı. H.Nəzərli. Sevinc Ismayılzadəyə: - Sizə nə olub, niyə belə həyəcanlısınız? Z.Xəlil. // Həyəcan, təlaş, iztirab, narahatlıq ifadə edən. Həyəcanlı nəzər. Həyəcanlı sözlər. - Biz bu həyəcanlı baxışlarda insan ürəyinin ən əziz, ən müqəddəs hisslərini oxuyuruq. M.İbrahimov. // Həyəcan, iztirab doğuran. Həyəcanlı xəbər. - Birdən eşitdiyim həyəcanlı bir səs məni yuxudan ayıltdı. S.Hüseyn. [Səfər və Tanrıverdi: həyəcanlı bir səslə:] - Allah özü bağışlasın. Qurban da belə getdi... A.Şaiq. // Həyəcan və iztirabla dolu; təşvişli, iztirablı. Həyəcanlı anlar. - Neft və milyonlar şəhəri Bakı həyəcanlı günlər keçirirdi. M.Hüseyn. // Zərf mənasında. Həyəcanlı danışmaq. - [Qonaq Mollanın] hirsli-hirsli təsbeh çevirdiyini, həm də çox həyəcanlı olduğunu sezdi. İ.Şıxlı.
2. məc. Coşqun, təlatümlü, dalğalı. Həyəcanlı dəniz. Paylaşın - Hamı bilsin
|