İzahlı lüğət

HİCAB is. [ər.] klas. 1. Pərdə, örtü. Yaşadıqca cavanlana, enlənə; Bir hicabda, bir pərdədə əylənə. M.P.Vaqif. // Məc. mənada. Uzdən götürüb ədəb niqabın; Rəf eylədilər həya hicabın. Füzuli. 2. İslam dinində: yad kişilərə görünməmək üçün qadınların üzünü örtməsi, gizlətməsi; yaşınma. [Hacı Həsən:] [İskəndərin] hələ kefliliyi qalsın kənarda, hələ hicabı da danır. Deyir ki, gərək övrətlər üzüaçıq gəzələr. C.Məmmədquluzadə. □ Hicab etmək (eləmək) - yaşınmaq, üzünü gizlətmək. Könülləri çox biqərar edirsən; Aç bir üzün, göstər, hicab eyləmə! A.Səhhət. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!