HÜZNis. [ər.] 1. Kədər, qəm, qüssə. Bu səs insana hüzn gətirir. - Durnaların oxumağı Vaqifə hüzn gətirməyir və könlünü pərişan qılmayır.. F.Köçərli. Yoxsa hüzn dolu qəmgin səsində; Dostumun muradı, ürək sözü var? M.Rahim.
2. Hüznlə şəklində zərfi - kədərlə, qüssə ilə: qəmli, kədərli, qüssəli. Hüznlə oxumaq. Dərin hüznlə başsağlığı vermək. - [Gülsənəm] ağır-ağır nə isə çox dəruni bir hüznlə dedi.. M.Hüseyn. Şahmargil başlarını aşağı salıb hüznlə dayandılar. B.Bayramov. Paylaşın - Hamı bilsin
|