İzahlı lüğət

LƏHLƏMƏK f Bərk qaçmaq, yerimək, yoxuş çıxmaq və s. nəticəsində, yaxud hərarətin təsirindən tez-tez və ağır nəfəs almaq, tövşümək (adətən heyvanlar haqqında). Atlar ləhləyir. Quzu istidən ləhləyir. - Ləhləyirlər, tərləyirlər, əl-üzləri qızarmış; Birparası çox üşüyür, əl-üzləri bozarmış. A.Səhhət. [Xəlfə:] [Dursun] yazıq-yazıq [çəməndə] uzanıbdır, tazı kimi ləhləyir. C.Cabbarlı. Mal-qara özünü kölgəliyə verib gövşəyir,.. itlər dilini bir qarış çıxararaq ləhləyirdi. M.İbrahimov. ləhləyə-ləhləyə zərf Ləhləyərək, tez-tez, ağır nəfəs ala-ala; tövşüyə-tövşüyə. Əhməd evdən ildırım kimi həyətə qaçıb sevinə-sevinə və ləhləyə-ləhləyə gəldi anasının yanına. C.Məmmədquluzadə. Sanki Müqim bəy Cavanşir də ağzını açır, ləhləyə-ləhləyə güclə nəfəs alırdı. S.Rəhimov. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!