İzahlı lüğət

LEŞ is. [fars.] 1. Ölmüş heyvan bədəni, leş, cəmdək. İt leşi. İnək leşi. - Yolun ətrafinda sınıq düşmən maşınları, at leşi və əzilmiş toplardan başqa bir şey gözə dəymir. Ə.Vəliyev. Məşədi Heybət bizə nişan verirdi: bu qoyun leşidir, bu təknədir, bu sandıqdır, bu beşikdir. Ə.Sadıq. 2. Təhqir kimi insan meyiti haqqında işlənir. Döyməsin qanlı faşistlər daha öz döşlərinə; Baxsalar yaxşı olar cəbhədəki leşlərinə. S.Rüstəm. Tökülürdü yağış kimi baş bir yana, leş bir yana; Dağılırdı düşmən səfi on bir yana, beş bir yana! R.Rza. □ Qarğa-quzğun leşə gələn kimi - çox həris bir şəkildə, tez üstünə cumaraq. Bakı neft yataqları xariciləri özünə çəkirdi, qarğaquzğun leşə gələn kimi əcnəbi kapitalistləri də Azərbaycana dolurdu(lar). M.İbrahimov. leş-leşə: leş-leşə söykənmək, qalanmaq və i.a. - yan-yana yıxılmış çoxlu meyit haqqında. Başlar qopub düşdü qanlı torpağa; Leş-leşə qalandı, yollar kəsildi. M.Rahim. Leş-leşə qatmaq (çatmaq) - qırıb çatmaq, qırıb tökmək. Padşaha xəbər getdi ki, padşah sağ olsun, bir qara atlı oğlan düşməni qırıb leş-leşə çatdı. (Nağıl). Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!