İzahlı lüğət

LƏVƏND is. və sif. dan. [ital. levantino] Əxlaqsız, pozğun (adətən söyüş yerində işlənir). Ləvəndə qoşulan bəlayə düşər. (Ata. sözü). [Naçalnik:] Ə, ləvənd oğlu, ləvənd! Sən nə hətərən-pətərən sözlər danışırsan?! “Qaçaq Nəbi” . [Qayınana:] [Onlar] hayasız-abırsız, özündən sərxoş ləvəndlərdir. C.Cabbarlı. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!