ÖFKƏis. 1. Ağ ciyər.
2. dan. Hirs, qəzəb, hiddət. □ Öfkən (Öfkəsi) yansın! - qarğış məqamında işlədilir. Səni görüm, öfkən yansın. [Telli:] Məni qınayan, öfkən yansın! Ə.Məmmədxanlı. Öfkəyə dönmək - rəngi qaçmaq, ağarmaq. Katibin qanı qaçmış, öfkəyə dönmüş dodaqları gülümsünmək üçün aralandı. S.Rəhimov. Bəhramın dili-dodağı təpmiş, üzünün qanı qaçmış, öfkəyə dönmüşdü. Ə.Vəliyev. Paylaşın - Hamı bilsin
|