İzahlı lüğət

ÖLÜMCÜL sif. 1. Ölümlə nəticələnə bilən, ya nəticələnən, ölümə səbəb olan. Ölümcülyara. - [Mirzə Cəmil:] [Qönçənin] anası ölümcül naxoşdur, yanında qalıb keşiyini çəkir. Ə.Vəliyev. // Can verməkdə olan, ölmək üzrə olan. [Ananın] ürəyi Bakıda ölümcül halda qoyub gəldiyi Əjdərin .. yanında idi. S.Rəhman. məc. Son dərəcə yorulmuş, yarımcan, haldan düşmüş. Ölümcül halda evə çatmaq. [Kazım] qan-tər içində və ürək döyüntüsü ilə mənzilə çatar, ölümcül yorğun olsa da ata qulluq etməyə başlardı. Mir Cəlal. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!