İzahlı lüğət

ÖRTÜ is. 1. Başa örtülən hər hansı bir şey. Başındakı örtünü götürmək. - [Sevda] başındakı ağ ipək örtünü bir yana atar. Cavid. [Qətibə] baş örtüsünün qarşısına almaz, yaqut və incilərdən düzəlmiş bir cıqqa taxmışdı. M.S.Ordubadi. Pərdə. Sinəsini açar mana; Örtüsü ağ pəncərələr. S.Vurğun. Bu məxmər örtüyünün üzərinə də bir qədər ensiz ağ örtü çəkilmişdir. S.Rəhimov. // Məc. mənada. Üzündə qalmışdır qara ləkələr; Bir matəm örtüsü geyindi şəhər. S.Vurğun. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!