ÖTƏ1əvəz. 1. Danışana görə əsas götürülən bir şeydən daha uzaq olan yeri, tərəfı bildirir (bəri müqabili). Otədə oturmaq. Otədən keçmək.
Bir şeyin dal tərəfi, dalı, arxası. Dağın ötə tərəfində. Stolun ötəsinə keçmək. Sonrakı, ardı, dalı. Ötəsindən xəbərim yoxdur. Paylaşın - Hamı bilsin
|