RƏSMİsif. və zərf [ər.] 1. Hökumət, müdiriyyət, vəzifəli şəxs tərəfindən və ya adından olan. Rəsmi sənəd. Rəsmi şəxs. Rəsmi danışıq. Rəsmi məlumat. - Rəsmi təftiş qırğı kimi [Balacayevin] üstünü almış(dı). S.Rəhimov. [Hümmət Yusifə:] Gərək hökumətin rəsmi icazəsini alaq. B.Bayramov. // Hökumət sənədlərinə xas olan. Rəsmi dil. Rəsmi terminologiya.
2. Bütün qaydaları, rəsmiyyəti gözləyərək. Rəsmi dəvət etmək. Rəsmi hərəkət etmək. Rəsmi icazə almaq. - Əvvəlcə soyuq halda başlanan, rəsmi şəkil alan söhbət get-gedə qızışdı və otağın istiliyinə qarışdı. Ə.Vəliyev. // məc. Soyuq, lakin nəzakətli; soyuqqanlı. Rəsmi ton. Rəsmi dildə danışmaq. Qiyasəddinov tam rəsmi bir ahənglə haqqhesab verirmiş kimi cavab verdi. S.Rəhimov. Gəldiyev danışanın Səttarzadə olduğunu bilib, sözünə daha rəsmi bir ifadə vermişdi. Mir Cəlal. Paylaşın - Hamı bilsin
|