SARIMAQf . 1. Bir şeyin üzərinə dolamaq. Yumaq sarımaq. - O əllər.. cəhrə dolandırmaqdan, lülə sarımaqdan qabar olub, ağaca dönmüşdü. Ə.Əbülhəsən.
İp və s. ilə üstündən, hər tərəfdən dövrələmə bağlamaq. Qutuları sarımaq. Kitabları sarımaq. // İp və s. ilə başqa bir şeyi üzərinə bağlayaraq bənd etmək. [Koroğlunu] sonra bir-iki kəndirlə də sarıdılar ata. “Koroğlu” . [Qədiri] dirəyə sarıdılar. Mir Cəlal. // Sarğı dolamaq, sarğı ilə bağlamaq. Ayağını sarımaq. Başını sarımaq. - Sınıqçı, Məşədi Əsgərdən üç manat alıb qolunu sarıdı. S.M.Qənizadə. Hənifə arvadla Gülgəz Səmədin dizinin tikanlarını çıxardıb yarasını sarımışlar.. İ.Hüseynov. məc. Bürümək, tutmaq, qaplamaq, çulğamaq. [Nüşabə:] Sənə qəlbimdə bir iman vardı; Könlümü şübhə, tərəddüd sarıdı. Şaiq. məc. Ələ salmaq, dolamaq, araya qoymaq. Bir başqa tələbə Əsədi sarımaq istədi. S.Rəhimov. Paylaşın - Hamı bilsin
|