İzahlı lüğət

SƏFEH sif. [ər.] 1. Gic, ağıldan kəm, axmaq, sarsaq. Səfeh adam. Səfeh iş. - [Hacı Mehdi:] Səfeh şeydir, gündə biri gəlir, çığırırbağırır, gedir. Ə.Haqverdiyev. // İs. mənasında. O ki Səfdərqulu ağanın oğludur, o da səfehin birisidir; veyil-veyil gəzməkdən savayı bir işi yoxdur. N.Vəzirov. // Zərf mənasında. Səfeh danışmaq. Səfeh iş görmək. Vecsiz, mənasız, boş, yaramaz. Səfeh hərəkət. Səfeh söhbətlər. // Bəzən söyüş kimi işlənir. Nə eyib olacaq, səfeh, sənə deyirəm ki, olmaz da! E.Sultanov. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!