İzahlı lüğət

SƏHRA is. [ər.] Susuz və bitkisiz geniş çöl; biyaban, düz. Uzun aylarnan şəhərdə beynini yazı-pozu ilə yorandan sonra, birdən görürsən ki, səhranın ortasında, təmiz və saf havada, quşların və heyvanların içindəsən. C.Məmmədquluzadə. [Dərviş:] Heyvanlar da tək-təkinə dolanmayıb, arxadaşlar Hə gəzdikləri halda mən öz həmcinsimdən ayrı düşüb ormanlarda, səhralarda qalmışdım. A.Divanbəyoğlu. □□ Səhraya (səhralara) düşmək - vətənindən, yurdundan ayrı düşmək. Olubdu vətəndən avarə Zakir; Düşüb səhralara, dağlara Zakir. Səhraya salmaq - vətənindən, yurdundan ayırmaq, avara-sərgərdan etmək. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!