İzahlı lüğət

SƏRVBOY(LU) sif. şair. Sərv kimi boyu olan, uca və zərif qamətli. Hüsnünü yad eyləsəm, ey sərvboylu dilbərim; Firqətindən çeşmətək axar gözümdən yaşlar. Xətayi. // Is. mənasında. Dolan, sərvboylum, dolan; Sənsən məni eşqə salan. Aşıq Bəylər. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!