İzahlı lüğət

SƏSSİZ sif. və zərf 1. Səs çıxarmayan, səs çıxarmadan, asta(dan), yavaş(dan). Lakin [Nuriyyənin] balaca qəlbi səssiz, lal nəğmələr oxuyaraq məchul bir ümidlə yaşadı. I.Əfəndiyev. O səssiz nəğmələri; Suların qucağından; Qopara bilsin gərək. B.Vahabzadə. // Dinməz, dinməz-söyləməz, kirimiş, susmuş (halda). Yusif və Bahadır gözlərini silib xeyli vaxt səssiz oturdular. N.Nərimanov. Gövhər nənə səssiz hər bir masanın kənarına bir stəkan çay qoyub qayıdırdı. S.Rəhimov. 2. Sakit, səs-küysüz, sükut içində. Hər saat dolanır bir dəqiqə tək; Səssiz gecələrin ömrü gödəlir. S.Vurğun. Kənd səssiz bir halda məzar sükutu içində yatırdı. M.İbrahimov. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!