SƏTHİsif. və zərf [ər.] 1. Səthə aid olan.
2. məc. Dərin olmayan, dayaz, çox məhdud, qeyri-ciddi. Hadisələrə səthi münasibət. Səthi mühakimələr. - [Böyük oğlu] bisavad idi, səthi düşünürdü. Qantəmir. Vəlinin adamlar haqqındakı təsəvvürü çox səthi idi. M.Hüseyn. Paylaşın - Hamı bilsin
|