SIYIQ1. sif. Yarıduru halda olan; horra. Sıyıq məhlul. Sıyıq gil. - Tüfəng açılan kimi, onun səsindən ürkən eşşək bir qoşa şıllaq atdı və “ovçu” aşıb başı üstə sıyıq palçığın içinə düşdü. M.Rzaquluzadə.
2. is. Südlə və ya su ilə bişirilən duru xörək; qaşıqaşı, sıyıqaşı. Düyü sıyığı. Darı sıyığı. Ətli sıyıq. Paylaşın - Hamı bilsin
|