SUVAŞMAQf . Yapışmaq (suvaşqan şey haqqında). Yastı-yapalaq evlər, odu sönməyən ocaqlar, palçığı yapışqan ayağa suvaşan torpaq [insana] yüz qat əziz görünür. M.Ibrahimov. [Adil:] O qədər yaxşı bişməmiş çörək xəmir kimi adamın əlinə, dişlərinə suvaşırdı. Bayramov. // Məc. mənada. Oğlan uşağı atasına suvaşıb qışqırıq qopardı. M.Ibrahimov. [Həbibə:] Saqqız kimi suvaşan sən idin, mən? Mir Cəlal.
Paylaşın - Hamı bilsin
|