VƏHMis. [ər.] Əsli-əsası olmayan fikir; xəyal. // Yersiz qorxu, vahimə, şübhə. Gözü qəmzən gəlib can qəsdinə, amma budur vəhmim; Düşə nahəq yerə qanlar iki sərdar arasında. Q.Zakir. Allah, Allah, nədir bu tufanlar? Az qalır vəhmdən çıxa canlar. M.Ə.Sabir. □ Vəhm etmək - qorxmaq, ehtiyat etmək. Vəhm etdi ki, olsa yarə vasil; Nöqsan ola canü cahə hasil. Füzuli.
Paylaşın - Hamı bilsin
|