VƏRDİŞis. Təcrübə, təkrarlama və çox işləmək nəticəsində əldə edilən iş bacarığı, adət edilmiş şey; insanın öz həyatının müəyyən dövründə öyrəşdiyi, adət etdiyi şey. Əmək vərdişi. - Uzun illərin vərdişi onu [Kərimbəyi] yenə hər şeydən ayıraraq, buraya, dəftər-qələmə sarı gətirdi. Mir Cəlal. □ Vərdiş olmaq (etmək) - 1) adət etmək, öyrəşmək, alışmaq. Qızının gözlərindən bu hərgünkü təlaşlı sualı oxumağa vərdiş etmiş ana: - Yoxdur, qızım! - dedi. Ə.Məmmədxanlı; 2) dadanmaq. // Adət. [Qəhrəman:] Dədə-babadan qalma bu vərdiş sizi olduqca qorxulu bir yola yuvarlaya bilər. Ə.Vəliyev.
Paylaşın - Hamı bilsin
|