İzahlı lüğət

AĞAC is. 1. Budaqları və bərk gövdəsi olan çoxillik bitki. Armud ağacı. Qoz ağacı. Ağac əkmək. Qollu-budaqlı ağac. - Ağac bar gətirdikcə başını aşağı dikər. (Ata. sözü). // Oduncaq. Ağacdan hazırlanan tir, dirək, taxta, şalban və s. Tikinti üçün xeyli ağac gətirilmişdir. Ağac ehtiyatı. Ələ götürülən əsa. Əfsus, qocaldım, ağacım düşdü əlimdən; Səd heyf cavanlıq. M.Ə.Sabir. ..Ay-vay eləyə-eləyə və öskürə öskürə rəngi qaçmış bir kişi əlindəki ağaca söykənə-söykənə girir içəri. C.Məmmədquluzadə. // Dəyənək, çomaq. Ağacla vurmaq. □ Əl ağacı - yeriyərkən dirənmək üçün əldə tutulan ağac; əsa. köhn. Təxminən 6-7 kilometrə bərabər uzunluq ölçüsü. ..Kənd ilə pələngin arası təxminən bir ağac olardı. A.Şaiq. □□ Ağaca dönmək - 1) bərkimək, qurumaq, sərtləşmək; 2) hərəkətsiz hala gəlmək, hissizləşmək, hissini itirmək. Ağac-ağaca qoymaq (gəlmək) - dalaşmaq, dava eləmək. Ata oğul ilə, qardaş qardaş ilə köçmək üstündə ağac-ağaca qoyar və çəkişərdi. S.Rəhimov. Uruq agacı- b a x uruq. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!