AŞ1is. 1. Xörək, yemək, bişmiş. Aşın sıyıqlığı dənin azlığındandır. (Ata. sözü). Bəzi yerlərdə təsadüf olunur aşa, ətə. M.Ə.Sabir.
Plov. Südlü aş. Çığırtmalı aş. Lobyalı aş. Qiyməli aş. Un, düyü, yarma və s.-dən bişirilən sıyıq xörək; horra. □□ Aş bişirmək məc. - tələ qurmaq. Bütün bu hallar bu gün [Məşədi Kazım Ağanın] .. mənim üçün bir “aş bişirdiyini” göstərirdi. M.S.Ordubadi. [Müşavir:] Olsun, Osman, sənə bir aş bişirim ki, hər qaşığı bir dad versin. P.Makulu. Aşı bişmək məc. - işi bitmək, bədbəxtliyə düşmək. Aşına su qatmaq - işini korlamaq, işinə pər qatmaq, işi baş tutmağa qoymamaq, əngəl törətmək. Aşını-suyunu vermək - cəzalandırmaq, bərk danlamaq. Arvadlar bunu gördükdə yazıq soldatın aşını-suyunu verirlər. H.Sarabski. Az(acıq) aşın duzu deyil - çox hiyləgər, bic, araqarışdıran adam haqqında. Arvad azacıq aşın duzu deyil. Ə.Əbülhəsən. Əli aşından da olmaq, Vəli aşından da - əli hər şeydən çıxmaq, avara qalmaq. Harada aş, orada baş - heç bir zəhmət çəkmədən, hazıra gəlib çıxan adam haqqında. Paylaşın - Hamı bilsin
|