AŞIRILMAQ1. “Aşırmaq”dan məch.
t-siz. Minmək. Rüstəm atını hündür bir daşa çəkib, onun üstünə aşırıldı. S.Rəhimov. t-siz. Üzərindən atılıb düşmək, aşmaq. Atdan aşırılıb düşmək. t-siz. Çevrilmək. O, çarpayıda o tərəfdən bu tərəfə aşırıldı. Paylaşın - Hamı bilsin
|