BAB1is. [ər.] köhn. 1. Bir kitab mətninin bölündüyü hissələrindən hər biri (çox vaxt hər bab bir neçə fəslə bölünür). Gülüstanisəri-kuyin kitabın bab-bab, ey gül; Xəttireyhan ilə cədvəl çəkib, gülzarə yazmışlar. Füzuli.
tənt. Qapı, girəcək; böyük qapı. Məktəb nə demək? Ümmətə bir babi-səadət. M.Hadi. Yerlik halında: ...babda (...babında) köhn. - ...barədə, ...xüsusunda, ...cəhətdən. Gəl Nəbatinin sidqi-kizbini; Sən bu babdə eylə imtahan. Nəbati. Vəzir, indi görərsən ki, sənin xanın da bu babda xüləfalardan və Sultan Mahmud Qəznəvidən əskik deyil. M.F.Axundzadə. Paylaşın - Hamı bilsin
|