İzahlı lüğət

BAC is. [fars.] köhn. 1. Keçmiş zamanlarda bir yerdən başqa bir yerə aparılan mal və sairədən alman rüsum, vergi. Koroğlu karvanın qabağını kəsdi, bac verməklərini söylədi. “Koroğlu”. // Ümumiyyətlə, vergi. // Məc. mənada. klas. Ta ki ol ahu gözün mülki-Xütəndən bac alır. Xətayi. Səbzə gülə verdi müşk bacın; Gül səbzəyə mülkünün xəracın. Füzuli. tar. Qalibin məğlubdan aldığı təzminat, vergi. Gəl sənə söyləyim, bazirganbaşı; Gəlmişəm səndən bac alam, gedəm. “Koroğlu”. məc. İntiqam, qisas, əvəz çıxma. [Tərlan xanım:] Zəmanəyə bax! Işə bir bax. Gör kim kimdən bac alır! Mir Cəlal. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!