BAĞ2is. 1. Bağlamağa yarar hər şey, ip, kəndir, qaytan və s. Yükün bağlarını açmaq. Ayaqqabı bağı. - Musa kişi yaş ot bağlarından birini açıb, onların qabağına tökdü. M.İbrahimov. [Kəmtərov] gah damağındakı papirosu barmaqları arasına alıb sıxır, gah çəkməsinin sallanan bağına baxır, məna vermir, daha da yeyinləyir. Mir Cəlal.
// Sarğı. Dəstə, kom, bağlı şey, bağlama. [Arabaçı] haradansa bir bağ yonca gətirdi, saldı atların qabağına. C.Məmmədquluzadə. Bir bağ vəlim tapammır biçarə yandıra; Möhtacdır özü və əyalı hərarətə. M.Möcüz. məc. Bağlayan, birləşdirən, əlaqələndirən şey; əlaqə, rabitə mənasında. Dostluq bağları. Paylaşın - Hamı bilsin
|