İzahlı lüğət

BANLAMAQ f. 1. Oxumaq, ötmək (xoruz, beçə, qırqovul haqqında). Xoruz banlayır. -Bir qarının bir xoruzu var idi; Hər gün obaşdandan o banlar idi. A.Səhhət. Haradasa, xarabalıqda doğrudan da bir xoruz banlayırdı. Ə.Məmmədxanlı. 2. məc. Qışqırmaq, bağırmaq. Bir də görürsən ki, olub heyvərə; Əlli uşaq banladı birdən-birə. M.Ə.Sabir. Odur ki, hürriyyətinisvan deyə, şəst ilə banladım. C.Cabbarlı. // dan. Birdən yerindən danışmaq, qışqırmaq. Nə banlayırsan oradan. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!