BAŞSIZsif 1. Başı olmayan. Başsız bədən.
məc. Ağılsız, gic, axmaq. // Çox huşsuz. Böyüksüz, sahibsiz, yiyəsiz, baxıcısız, nəzarətsiz, başçısı olmayan. Başsız təsərrüfat. Başsız uşaq. // Zərf mənasında. Başsız qalmaq. Başsız qoymaq. - Başsız qalıb ayaqları iftan olan çocuq! Ey dərbədər gəzib ürəyi qan olan çocuq! M.Ə.Sabir. Ayrım qızı Kərim babanın da getdiyini, naxırın başsız qaldığını bilmişdi. A.Şaiq. Azğın, önüalınmaz, qabağıalınmaz. [Elçin:] Başsız axan suları özümüzə tabe etsək də, hələlik göylərə gücümüz çatmır. Z.Xəlil. Paylaşın - Hamı bilsin
|