İzahlı lüğət

BƏRƏKƏT is. [ər.] 1. Bolluq, məhsuldarlıq. [Əmioğlu:] Yoxsa həqiqətdə bizim südümüzün bərəkəti həmin qapıbir qonşularımızın pambığının bərəkətinə bağlıdır. C.Məmmədquluzadə. [Nizami:] Məmləkətimizin mövqecə əhəmiyyəti, düzlərimizin zənginlik və bərəkəti daima düşmənlərimizin iştahasını coşdurmuşdur. M.S.Ordubadi. □ Bərəkət tapmaq, bərəkət artmaq - bollaşmaq, çoxalmaq; qiymətə minmək. Veylabadda hər bir şey danışılırdı, .. çoxlu ocaqlar (pirlər) zühur etmişdi, .. birdən-birə mollalarınpulları bərəkət tapmışdı. Çəmənzəminli. Bərəkəti qaçmaq - azalmaq, tükənmək, qiymətdən düşmək. Səmərə, fayda, xeyir, artım. Bərəkət ondur, onu da düzlük. (Ata. sözü). Çıx. halında: bərəkətindən - üzündən, nəticəsində, sayəsində. [Şeyx Nəsrulla:] Həmin bu mərəzin bərəkətindəndir ki, mən bu bambılı Əhmədin yanında olmuşam bir balaca uşaq. C.Məmmədquluzadə. Nida mənasında. ..Qış fəsli nə qədər gözəl olsa da, yenə bahar fəslinə bərəkət! C.Məmmədquluzadə. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!