BƏRƏKƏTLİsif. 1. Bol, bollu, zəngin. Bayram günlərində düzələn böyük ziyafətlərin bərəkətli süfrəsini bu gülşəndə yetişən
qərənfillər yaraşığa mindirirdi. M.Hüseyn. // Məhsuldar, bəhrəli, bol məhsullu; münbit. Bərəkətli torpaq. - [Salama] elə gəlirdi ki, bu yağış da onunla .. buraya, bu geniş düzlərin bərəkətli tarlalarına gəlmişdi. Mir Cəlal. Bu il rayonun, doğrudan da, bərəkətli illərindən biri idi. S.Rəhimov. dan. Qurtarmaq bilməyən, tükənməyən, qurtarmayan, artımlı. Bu dəfə aldığımız düyü çox bərəkətli çıxdı. məc. Şükümlü, uğurlu; rifahlı, məsud. Paylaşın - Hamı bilsin
|