İzahlı lüğət

BƏYLİK köhn. 1. sif. Bəyə məxsus, bəyə mənsub. Bəylik mülk. is. məc. Ağalıq, hökmranlıq. Bəyliyi başarmadın, canın çıxsın belə gəz. (Məsəl). Müctəhid və şeyxülislamların cövlanı idi və xəlvət dərədə növ-növ tülkülərin bəyliyi idi. C.Məmmədquluzadə. // məc. Məclisdə sədrlik, rəhbərlik, başçılıq, böyüklük. Süfrənin bəyliyi əksəriyyət səslə çar konsuluna tapşırıldı. M.S.Ordubadi. sif. etnoqr. Bəyə (5-ci mənada) məxsus. Şahsənəm gəlin otağına keçdi. Qərib bəylik paltarını geyib, Şahsənəmin yanına gəldi. “Aşıq Qərib”. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!