İzahlı lüğət

BİC1 sif. və is. 1. dan. Rəsmi nikah olmadan doğulan uşaq. Çox hiyləgər, fəndgir. Bic adam. // Çoxbilmiş, tədbirli, zirək, ağıllı mənasında. ..Bildi ki, oğlu necə bic və haramzadədir... M.F.Axundzadə. // Bəzən söyüş kimi işlənir. Bic-vələdüznalara söz batmayır; Min də nağıl aç, birin aldatmayır. M.Ə.Sabir. məc. Çoxbilmiş, hər şeydən başçıxaran, zirək bic-bic zərf Zeynal isə bic-bic hamının ağzına baxdıqdan sonra qeyd etdi.. Ə.Əbülhəsən. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!