BİDAMAQsif. və zərf [fars. bi... və ər. dimaq] Kefsiz, naçar; kefi, əhvalı pozğun. Eybdir bir-birini həcv edə ərbabi-kəmal; Bidamaq olma sözümdən, sənə qurban, Yusif!S.Ə.Şirvani. Yolu bir xeyli zaman bidamaq getdim. C.Məmmədquluzadə.
Paylaşın - Hamı bilsin
|