BİRDƏNzərf 1. Gözlənmədən, qəflətən, qəfildən, nagah. Birdən yıxılmaq. Birdən qulağıma bir səs dəydi. Birdən dili tutulmaq.
..Yazırsan ki, istəyirəm bir işə əl vuram, birdən məni gərnəşmə tutur. C.Məmmədquluzadə. Məşədi Əsgər getmək istəyəndə, Həsənəli bəyin sözü birdən yadına düşdü. S.M.Qənizadə. Birdən tingə başından .. bir dəstə qız onun qarşısına çıxdı. Ə.Məmmədxanlı. 2. Bir dəfədə, bir dəfəyə. Bir stəkan suyu birdən içdi. // Eyni zamanda, bir vaxtda. Hamı birdən oxudu. Hamınız birdən danışmayın. - Ey bivə/a, məni cana yetirdin; Munca cövrü cə/a birdən olurmu? Q.Zakir. □□ Birdən-ikiyə - heç. [Badam xala:] ..Məni birdən-ikiyə iclasda görmüsən? Mir Cəlal. Mən birdən-ikiyə danışmamışam. Ə.Sadıq. Paylaşın - Hamı bilsin
|