İzahlı lüğət

BİTİŞİK

sif. 1. Bir-birinə bitişmiş halda olan. Bitişik karton. Bitişik barmaqlar.
Bir-birinə yapışıq, qonşu. Bitişik ev. Bitişik divar. - Pəri Soltanın evi zindana bitişik idi. (Nağıl).
Bitişmə yeri, şeylərin bir-birinə bitişdiyi yer.
Öz fikrinizi bildirin
Bu məqaləyə aid şərhlər yazılmayıb. Öz şərhlərinizi göndərmək üçün aşağıdakı bölmədən istifadə edin.!
......