İzahlı lüğət

BOYUNDURUQ is. 1. İş heyvanlarını arabaya və s.-yə qoşmaq üçün onların boynuna keçirilən ağac çərçivə şəklində qoşqu cihazı. Boyunduruqdan qaçan öküzü kəsərlər. (Ata. sözü). Salman kişi də arabanın boyunduruğuna oturdu. A.Şaiq. 2. məc. Zülm, əsarət, məhkumluq mənasında. Qaçmaq bacarmayanlar hamısı orada-burada boyunduruq altında qırılırlar. Ə.Haqverdiyev. Qəhrəmanlar yetişdirməyən bir xalq heç bir vaxt boynunu əcnəbi boyunduruğunun altından çıxara bilməz. M.S.Ordubadi. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!