BOYUNDURUQLUsif. 1. Boynunda boyunduruq olan, qoşulmuş. Boyunduruqlu kəlləri kənarda qoyan adamlar tündməzac qocaya baxıb gülüşdü. S.Rəhimov.
2. məc. Əsir, məhkum, ixtiyarsız; boyunduruq altında olan. Paylaşın - Hamı bilsin
|