İzahlı lüğət

BUĞUM is. 1. anat. Sümüklərin uclarının bir-birinə birləşdiyi yer, oynaq yeri; bənd, məfsəl. Barmaqların buğumları // zool. Bəzi heyvanların (xərçənglərin, cücülərin və s.) bədənlərinin bölündüyü hissələrdən (bəndlərdən) hər biri. Bir şeyin boğulmuş, sıxılmış yeri, bəndi. Qamış kimi bitkilərin düyünü. buğum-buğum zərf Bənd-bənd, kəsik-kəsik. Qəlbim sərin, ruhum sevinclə dolğun; Bəlkə də uf deməzdim, doğransam buğumbuğum. R.Rza. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!