İzahlı lüğət

BÜKÜLÜ sif. 1. Bükülmüş, qatlanmış halda olan. Bükülü köynək. Bükülü paltar. // Örtülmüş. Bükülü kitab. Bir şeyə sarınmış. Bükülü qutu. Bükülü şeyləri aç. - Poçtalyon geri qayıdandan sonra İmran Əzizin otağına çıxıb, bükülü kağızı açdı. Ə.Vəliyev. İs. mənasında. Bükülmüş şey. Sarina bükülünü açıb, Tolstoyun “Sevastopol hekayələri” kitabçasını .. gördü. Ə.Əbülhəsən. // “Bir” sözü ilə: bir bükülü - içinə müəyyən miqdarda şey bükülmüş. Usta Qiyas əlini cibinə salır, bir bükülü pulu onun qabağına qoyur. M.İbrahimov. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!