BULAŞIQsif. 1. Bir şeyə bulaşmış, batmış. Bulaşıq qaşıq. - [Uşaq] yayın istisində tərləyə-tərləyə həyəti süpürər, bulaşıq qabları yuyar, gedib ağasının dükanının qabağını süpürər, sulayardı. H.Sarabski.
Zığlı, kirli. Bulaşıq göz. Tutqun, aydın olmayan. Paylaşın - Hamı bilsin
|