İzahlı lüğət

CALAL is. [ər.] Əzəmət, ehtişam, dəbdəbə, təmtəraq, büsat. Dağlarda nə calaldı; Ovçular macal aldı; Bir gözüm yar yolunda; Bir gözüm əcəl aldı. (Bayatı). Hey baxıram yurdumuzun dastan olmuş calalına; Dağlar, daşlar qanad verir bir şairin xəyalına. S.Vurğun. Bu calal, bu şövkət, bu şan mənimdir. M.Rahim. Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!