İzahlı lüğət

ÇARPAZ sif. və zərf 1. Bir-birini kəsib keçən, xaç şəklində; xaçvari, çataq. Çarpaz cizgilər. - Çarpaz taxtalarla mıxlanmış köhnə bir qapının üstündə tabaşirlə yazmışdılar: “Raykom bağlıdır, hamı cəbhəyə getdi”. Mir Cəlal. biol. Çarpaz cütləşdirilmiş və ya çarpaz tozlandırılmış (bax çarpazlaşdırmaq 2-ci mənada). Çarpaz cütləşdirmə. - Miçurin bu iki bitkini bir-birilə çarpaz tozlandırmağa başladı. M.Axundov. Düymə, ilgək. □□ Çarpaz vurmaq - b ax badalaq vurmaq 1-ci mənada (“badalaq”da). Paylaşın - Hamı bilsin Sual və cavabı bəyəndinizsə "Bəyən" və ya "Like"düyməsini tıklayın!