CƏLƏis. At quyruğu qılından ilmək şəklində düzəldilən tələ; duzaq. Hər səhər malların altını təmizləyib, su və yemlərini verdikdən sonra mən həyətimizdəki peyinlikdə cələ qurardım. M.İbrahimov.
// Məc. mənada. [Ağa:] Gözəl bir arvad da olsa, başı əziləsi bir ilandır. Az-az kişi onun cələsindən çıxa bilər. S.Rəhimov. □□ Cələ qurmaq məc. - birinə qarşı hiylə qurmaq, tor qurmaq, tələ qurmaq. Cələyə salmaq - tora salmaq. Üç nəfər mərd, sahibi-iman; Üçü bir yerdə etdilər peyman; İstəyib salsın özgəsin cələyə; Düşdülər özləri haman tələyə. Ə.Qəmküsar. Paylaşın - Hamı bilsin
|